Świat Debiutów #1: Obrona Sycylyjska - wstęp

Świat Debiutów #1: Obrona Sycylyjska - wstęp

Awatar użytkownika Cr4zyChessMaster
| 4

Siemka Szachisto!

Witam Cię w piątek trzynastego nervous.png. Liczę na to, że dzisiaj nikomu nic się złego nie przydarzy, żaden czarny kot przez ulice nie przebiegnie. Za to usiądź sobie wygonie drogi Szachisto, zrelaksuj się i z chęcią przeczytaj mój wpis blogowy happy.png

W poprzednim poście z serii Świata Debiutów wstępnie opisałem, jak takie "lekcje" z otwarć będą wyglądać, a także kilka słów o tym jak dobrze się przygotować do pierwszych ruchów jakie wykonujemy podczas partii (jeżeli jeszcze nie przeczytałeś, to zapraszam: https://www.chess.com/pl/blog/Cr4zyChessMaster/swiat-debiutow-0-wstep).

Dzisiaj już konkretnie przyjrzymy się najczęściej granym debiutem przez zarówno wybitnych arcymistrzów, jak i zawodników na naszym poziomie. Debiutem tym jest Obrona Sycylyjska. Mówi się, że pierwszym który kiedykolwiek zagrał sycylyjską był Giulio Polerio, włoski szachista żyjący na przełomie XVI/XVII wieku. Nazwa "Sycylyjska" pochodzi od włoskiej wyspy Sycylii (ciepłe klimaty, ładne widoczki tongue.png). Zacznę więc analizę:

1.e4 - klasyk, kto by nigdy nie zagrał tego posunięcia w pierwszym ruchu, ten niech szachistą się nie nazywa. Wysuwamy swojego pierwszego żołnierza, aby ten przejmował centrum oraz otworzył przejście dla gońca z f1, hetmana czy czasem Skoczka z g1.

c5 - panie i panowie, oto i Obrona Sycylyjska. Czarne także rozpoczynają pionkiem, tyle nie że do centrum, a do skrzydła hetmańskiego (choć na dobrą sprawę c5 pokrywa pole d4, też jest to walka o środek). Posunięcie to otwiera przekątną dla czarnego hetmana, oprócz tego umożliwia aktywniejsze wejście skoczka na c6. Gdyby zamiast c5 czarny zagrał Sc6, pionek c7 nie mógłby się tak prędko ruszyć.

Zauważmy, że czarny będzie raczej zmuszony wykonać w przyszłości krótką roszadę, niżeli długą z powodu dziury c7. Biały powinien mieć to na uwadze. W przypadku wymiany pionka z c5 czarny ma bardzo aktywną półotwartą linię c do wykorzystania (np. Wc8 lub Hc7).
W tym momencie białe mają kilka ciekawych opcji do rozegrania:
2.Sf3 lub 2.Sc3 lub 2.c3
Zajmijmy się pierwszą z nich, najczęściej grywalną
2.Sf3 - Biały rozsądnie wyprowadza figury lekkie do gry, skoczek nastawia się na grę zarówno w centrum, jak i po skrzydle królewskim (może być potencjalną figurą atakującą). Kluczowe jest tu pole d4 dla białego - chce jak najszybciej wysunąć swoje pionki na linie d, e. Skoczek jest kolejną podporą tego pola.
d6 - Czarny otwiera sobie przekątną c8-h3 dla białopolowego gońca, umożliwia wejście skoczka na d7 czy po prostu blokuje dojście białego do linii d (pionek d6 osłaniany jest przez e7) Minusem tego ruchu jest zablokowanie czarnopolowego gońca, będzie musiał się ustawić na g7 (poprzez pionek na g6, goniec na g7) lub na e7 (poprzez np. pionek na e5 i goniec na e7, co prawda goniec raczej nie zajmuje aktywnego miejsca, to broni pionka na d6 i patrzy w skrzydło królewskie - potencjalne działania agresywne białego)
3.d4 - pierwszy agresywny wybór. Biały realizuje swój plan, czyli jak najszybsze opanowanie środka szachownicy. Jednocześnie otwiera gońcowi c1 drogę po czarnych polach.
cxd4 - czarny "pozbywa" się swego pionka c5, aby otworzyć ważną linię c. Wie, że to biały szybciej nastawi swoje figury w centrum, dlatego woli pozbyć się pionka d4, stwarzającego zagrożenie w postaci d5 lub dxc5.
4.Sxd4 - mamy tu do czynienia z wariantem otwartym obrony sycylyjskiem. Bicie Hxd4 też jest możliwe, aczkolwiek następuje Sc6, który szybko umożliwia wystawienie czarnych figur do gry.
Omówiony wariant przeze mnie nosi miano otwartej obrony Sycylyjskiej. Dlaczego otwartej? Ponieważ obie strony zdecydowały wymienić ze sobą pionki c5 oraz d4, gdzie białe ustawiły swego skoczka na d4. Uważam, że te 4 ruchy powinny być znane przez wszystkich szachistów. Nastaw się drogi Szachisto, że w obronie Sycylyjskiej zmuszony będziesz grać na wszystkich frontach, w centrum, na królewskim i na hetmańskim. Po wariancie otwartym zazwyczaj czarne posiadają większą kontrolę na skrzydle hetmańskim (silna linia c), a białe na skrzydle królewskim (odpowiednio ustawione gońce patrzące na linie g, h). Ważna jest tu kooperacja figur ciężkich i lekkich, same pionki nie wystarczą. W wariancie otwartym raczej ciężko zamknąć pozycje, to chyba logiczne wink.png. Nie licz, że w każdej pozycji znajdzie się komiczny atak, czasem zmuszony będziesz do wymiany figur, co poprowadzi do gry końcówkowej.
W następnych wpisach postaram się omówić grę po wariancie otwartym (skończyliśmy na ruchu 4.Sxd4), tj. wariant Najdorfa, Najdorf po 6.Gb5, atak angielski oraz Najdorf po 6.Ge2. Tymczasem mam nadzieję, że wyniosłeś z tego postu nowe info i nową wiedzę szachową
Miłego dnia, drogi Szachisto! grin.png