Świat Debiutów #2: Obrona Sycylyjska - Najdorf, atak angielski

Siemka drogi Szachisto!

Coraz częściej mówi się o koronawirusie na świecie, bardzo niepokojąca sprawa . Turnieje są odwoływane, ludzie siedzą w domach, ale powiem Ci drogi Szachisto, że co by się świat miał walić, to na szachy zawsze znajdzie się czas. Nie będę przedłużał, zacznijmy więc.

W poprzednim poście opisałem podstawę obrony Sycylyjskiej oraz jej otwarty wariant (link). Aktualnie zamierzam omówić wariant Najdorfa oraz wariant ataku angielskiego. Zacznijmy od tego, że Najdorf był Polakiem! Tak więc mamy polskie akcenty w nazwach debiutowych. Miguel Najdorf (czy też Mieczysław Najdorf) żył w latach 1910-1997. W 1939 wraz z kadrą reprezentacji Polski zdobył srebrny medal na olimpiadzie w Buenos Aires (Argentyna). Z powodu wybuchu II wojny światowej nie wrócił do ojczyzny, lecz ostał się w Argentynie i został jej obywatelem. Co ciekawe, do 2011r. Najdorf był rekordzistą jeśli chodzi o symultane na ślepo. Spośród 45 przeciwników, w ogóle wygrał 39 partii, 4 zremisował i tylko 2 przegrał. Co za wynik!  Sam nie potrafię rozegrać partii na ślepo, a co dopiero 45 takich partii! Niesamowite. Kończmy już te zachwyty, bo "Sycyl" czeka

Zakończyliśmy na ruchu 4.Sxd4, który doprowadził do wariantu otwartego

Sf6 - logiczne wyprowadzenie skoczka, zajmujący pola centrowe i na liniach g oraz h. Przy okazji atak na pionka e4

5.Sc3 - biały broni pionka, wyprowadzając skoczka. Logiczny i sensowny ruch.

a6 - czarne zdecydowały się na rozegranie wariantu Najdorfa. Po co ten niewinnie wyglądający ruszek? Przede wszystkim osłona b5, oba skoczki i goniec tylko czekają, aby w odpowiednim momencie opanować to aktywne pole. A tu klops! Zwykły pionek panuje nad tym kuszącym polem. Przy pokazji a6 przygotowuje silne b5!

Pozycja powiedziałbym nadal wskazuje na defensywne nastawienie czarnego. Oba białe skoczki wyprowadzone, biały pionek na e4, a przeciw nim czarny skoczek i wysunięte pionki a oraz d. Jak zaraz zobaczymy, nie ocenia się książek po okładce .

6.Ge3 - w ten oto sposób biały ustawił czarnopolowego gońca na przekątne a7-g1 oraz c1-h6. Zagranie to mówi nam o ataku angielskim. Dlaczego atak? Możliwości białego gońca na e3 rozwidlają się niemal po całej szachownicy, na dodatek skoczek pilnie stojący na d4, białe straszą czarnych.

e5 - i doczekaliśmy się ofensywnego posunięcia od czarnego. Tym oto ruchem czarne "podgryzły" centrum, zmuszając skoczka do odejścia. Minus tego posunięcia? Osłabienie pionka d6, musi on być broniony przez lekkie i ciężkie figury (głównie przez czarnopolowego gońca, który i tak nic innego do roboty nie ma )

7.Sb3 - rozsądne odejście, skoczek tym razem osłania pole c5 i wraz ze swoim bratem bliźniakiem na c3 są murem dla pionków a-c. Zauważ ogromne możliwości dla pola e5! Taki skoczek białego dobrze osłaniany, mógłby wiele szkód narobić w obozie czarnego.

Ge6 - ważne posunięcie! Goniec ten zajął kluczową przekątną, jednocześnie będąc szybszym od białego gońca f1 (skazał go na brak aktywności). Czarne pola są opanowane przez białego (Goniec na e3, skoczek na b3), za to białe pola rządzone są przez czarnego (pionek a6, goniec e6).

Czarny przegonił figury białego, jednocześnie szykuje się do roszady i działań po skrzydle hetmańskim (b5, Sbd7, Wc8, Hc7), biały natomiast powinien pójść w długą roszadę i szarżować pionkami f-h w stronę fortecy czarnych.

8.f3 - osłona pola g4 przed Sg4 (goniec czarnopolowy jest bezcenny) i osłania pionka na e4

Ge7 - goniec ustępuje roszadzie, broni pionka d6 i może asekurować na przekątnej d8-h4.

9.Hd2 - biały robi miejsce na długą roszadę, a także kieruje swoje figury na skrzydło królewskie (rakieta białego na przekątnej c1-h6).

0-0 - logiczne

10.0-0-0 - tą decyzją białych gra będzie się toczyć na dwóch frontach - z jednej strony pchnięcia g4, h4; z drugiej strony czarne pionki a, b oraz półotwarta linia c. Cóż za walka!

Sbd7 - czarny zakończył rozwój figur lekkich. Należało zrobić miejsce dla Wc8, oprócz tego skoczek ten może wejść na b6 czy c5. Sc6?! jest niedokładne - skoczek ten nie jest aktywny, nie ma dobrych pól i blokuje linię c. Ciekawą opcją zamiast Sbd7 jest zagranie a5!? z planem a4 i wygonięciem skoczka b3. Biały zapewne zagra a4 (11.a4 Sc6 12.g4 Sb4 13.Kb1 Wc8, Erdogdu M. 0-1 Morozevich A., 5.01.2010r., link do partii). Można również zagrać 11.Gb5 (11.Gb5 Sa6 12.He2 Hb8 13.g4 Wc8, Karjakin S. 0-1 Grischuk A., 28.05.2010r., link do partii)

11.g4 - czas na atak. Figurki białego są pięknie zwrócone ku liniom g, h (przypominam, że przekątna c1-h6 należy do białego), za to czarne mogą asekurować z gąszczu figut Sf6, Ge7 itd.

b5 - co za kotratak! Z planem b5, Sb6 i Sc4. Czarny jak widać nie chce być gorszy i również pręży się do ataku. Grywalne zamiast b5 również Hc7 (Hc7 12.Kb1 Wfc8 13.g5 Sh5, Topalov V. 0,5-0,5 Kasparov G., 1998, link do partii) 

Robi się gorąco... Biały ma przepotężne pionki na skrzydle królewskim, szczególnie g4, ale za to czarny ile ma przestrzeni na skrzydle hetmańskim! Kto to wygra? Sprawiedliwą opcją byłoby zamatowanie biały czarnego i czarny białego, jednak szachy to bezwzględny sport, w którym tylko najsilniejsi przetrwają (choć zawsze jest opcja remisu ).

12.g5 - mamy dopiero 12. posunięcie, a już pojawiają się ogromne groźby. Biały chce zwolnić pole d5, aby usadowić tam swego skoczka z c3.

b5! - NIEPRAWDOPODBNE! Czarny nadal ma gdzieś atak białego! Zmusza skoczka do ucieczki, rozkruszając nierozłączną ścianę skoczkową. Czarny mógł się zdecydować na Sh5 (Sh5 13.Sd5 Gxd5 14.exd5 f5! i czarny odparł atak).

13.Se2 - bo gdzie indziej? Po gxf6 bxf6 14.Hxf6 Sxf6 równa pozycja wynikająca z wymiany pionków, za to po Sd5 wystarczy Sxd5 14.exd5 Gf5 powiedziałbym, że czarny wybroni się z ataku i spokojnie może kontynuować swój własny atak na białego

Se8 - przygotowuje do pchnięcia piona na f lub g6 i Sg7. Po Sh5?! 14.Sg3 Sf4 15.h4! z przewagą białych

14.f4! - kolejny pionek do akcji

a5 - Jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie - czarne również stwarzają okazję do ataku; exf4? jest błędem

15.f5 - białe są coraz bliżej przełamania obrony czarnego, tymczasem napierają na gońca

a4! - co ten czarny wyprawia?! Co za równa walka! Czarny mógłby się bronić, ale po co? Najlepszą obroną jest atak. Gxb3 jest także dobrym rozwiązaniem (Gxb3 16.cxb3 a4 17.Wa1 Kb1 i czarne są w świetnej sytuacji)

Bardzo ostry wariant jak widać. Zarówno jedna strona, jak i druga mogą przycisnąć do ściany przeciwnika. Niewątpliwie, aby móc rozegrać taką partię do końcówki, należy znać najważniejsze posunięcia, ponieważ jeden mały błąd, a cała pozycja może się posypać. Co ciekawe, po 15. ruchu obie strony wymieniły tylko po jednym pionku, a nie powinniśmy tu mówić o zamkniętym debiucie. Dla białego bezcenne są pionki na skrzydle królewskim i "rakieta" po przekątnej c1-h6, za to czarny w niesamowity sposób zkoordynował wszystkie swojego lekkie figurki i hetmana w jednym kwadracie o wymiarach 3x3. Takich perełek w 15 ruchach nie widzi się często!

To tyle na dzisiaj z mojej strony, jutro omówię również atak angielski, aczkolwiek wariant po 7.e6 czarnymi zamiast e5 jak to miało miejsce tutaj. Mam nadzieję, że wyniosłeś nową wiedzę, drogi Szachisto

Miłego dnia!